بررسی میزان مراجعه بیماران برای انجام درمانهای پیشگیرانه پس از درمان جراحی لثه

مقدمه: درمان حمایتی پریودنتال از پیشرفت و برگشت بیماری پریودنتال در میان بیمارانی که قبلا مبتلا به پریودونتیت بوده اند و درمان شده اند جلوگیری می کند. همچنین باعث کاهش انسیدانس از دست دادن دندان و افزایش امکان شناخت درمان سایر بیماری ها یا شرایطی که حاصل بیماری دهانی هستند، می شود. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین فراوانی مراجعه بیماران جهت ارزیابی وضعیت لثه خود پس از درمان جراحی لثه در یکی از مطب های تخصصی پریو در شهر یزد در سال 1390 انجام شد. روش بررسی: جهت انجام این مطالعه 356 پرونده بیمارانی که در مطب خصوصی طی سال های 1375 تا 1384، تحت درمان جراحی لثه قرار گرفته بودند بصورت تصادفی انتخاب شده و دفعات مراجعه بعد از جراحی که صرفاً به منظور معاینه انجام گرفته بود و مشخصات دموگرافیک افراد در چک لیستی ثبت گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری spss نسخه 16 با استفاده از آمار توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: پرونده های مورد مطالعه، متعلق به 205 زن(%6/57) و 151 مرد(%4/42) بودند. بیماران در رده سنی 67-14 سال با میانگین سنی 48/9±80/37 بودند. 281 بیمار (%78/93) جهت ارزیابی وضعیت لثه خود پس از درمان جراحی لثه اصلاً مراجعه ننموده بودند. 42 نفر (79/11%) تنها یکبار پس از جراحی مراجعه نموده و 22 نفر (17/6%) دو بار مراجعه کرده بودند. تعداد کمی از بیماران 3 بار (68/1%) و بیشتر مراجعه نموده بودند. ارتباط آماری معنی داری بین میزان مراجعه پس از جراحی لثه و سن، جنس، میزان تحصیلات و شغل بیماران وجود نداشت. نتیجه گیری: علی رغم اهمیت درمان های نگهدارنده پس از جراحی لثه بیش از 90 درصد از بیمارانی که تحت جراحی لثه قرار گرفته بودند، هیچ دفعه جهت دریافت درمان های حمایتی مراجعه نکرده بودند. لذا تاکید و تشویق پریودنتیست جهت مراجعه منظم بیماران، برای اطمینان از حفظ نتایج، جلوگیری از پسرفت نتایج درمان